3 Augustus, Schaft – Theux (130 km)
Zon! Vroeg op! Verbranden!
Even oefenen hoe het is om Nederland uit te fietsen. Als we ten zuiden van Valksenwaard Belgie infietsen belooft het weinig goeds. Gelukkig heb ik m’n studie voor fietsenmaker afgemaakt en weet ik, krap een kilometer na de grens, weer netjes wat nieuwe schroefdraad aan Tom’s achteras te vijlen. Met een zakmes. Fietsend is de zuid-willemsvaart tenslotte al ruim lang genoeg.
Gelukkig kunnen we in Maastricht op vertrouwde bodem naar een fietsenmaker met eigen praktijk en krijgt Tom’s fietsje een as-transplantatie. De Vrijthof verplichtte natuurlijk tot een foto en een witbiertje, 
dus het wordt al aardig laat als we op weg gaan naar de eerste heuveltjes.
Nog een beetje naschroeiend in een laat zonnetje steken we bij Slenaken de grens definitief over. Oei, wat vallen die hellinkjes tegen. Nu al ons lichtste verzet nodig? Kwalijker is nog dat de camping alleen op de kaart bestaat. Inwoners van het dorpje vlak bij Verviers vertellen ons dat we een heel eind terug moeten voor een camping.
Bekijk ‘t maar.
In Verviers eten we ons, nu al dagelijkse, patatje en wachten we tot het donker wordt. Dat moet, anders is wildkamperen zeer onverstandig. Met voor- en achterlicht op rijden we richting Spa, wie weet komen we een camping tegen, anders altijd wel een stuk bos…
Je kent dat vast wel, al die keren dat de situatie hopeloos lijkt, maar dat je uiteindelijk toch weer lekker onder een warme douche staat en je tentje op een valk stukje gras op je staat te wachten. Zo ook dit maal.
De stand is trouwens 1-1. Ik een keer tussen de Markt en de Vrijthof in Maastricht. Tom een keer onder het meewarig oog van twee Waalse schonen die ons naar de camping escorteerden. Het aanblik van die heel grote tramrails met knipperende lampen en slagbomen die naar beneden kwamen werd ‘m even te veel…